Μοριακή ανίχνευση πολυμορφισμών του γονιδίου TPMT (TPMT gene mutation)

Γενικές πληροφορίες

Οι θειοπουρίνες (π.χ. azathioprine) χρησιμοποιούνται ευρέως για τη θεραπεία της λευχαιμίας και των αυτοάνοσων διαταραχών όπως η νόσος του Crohn και η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Επίσης, η χρήση τους ως ανοσοκαταστολείς μετά τη μεταμόσχευση οργάνων είναι καλά εδραιωμένη. Οι θειοπουρίνες μετατρέπονται σε θεραπευτικούς ανενεργούς μεταβολίτες από το ένζυμο TPMT (θειοπουρινική μεθυλοτρανσφεράση). Το ένζυμο αυτό αποτελεί προϊόν του γονιδίου TPMT που εδράζεται στη χρωμοσωμική περιοχή 6p22.3 του ανθρώπινου γονιδιώματος. Συγκεκριμένοι πολυμορφισμοί του γονιδίου οδηγούν σε μείωση ή πλήρη απουσία της ενεργότητας του ενζύμου σε 10-12% των Καυκάσιων. Σε άτομα με TPMT ανεπάρκεια η συσσώρευση μεταβολιτών των θειοπουρινών έχει τοξικές επιδράσεις στο μυελό των οστών, οδηγώντας σε πιθανά επικίνδυνη για τη ζωή καταστολή του μυελού των οστών, αναιμία και αυξημένη τάση για αιμορραγία και λοιμώξεις. Η ανίχνευση πολυμορφισμών του γονιδίου TPMT, πριν την έναρξη της θεραπείας, επιτρέπει την βελτιστοποίηση της χορηγούμενης δόσης θειοπουρινών και την αποφυγή τοξικών παράπλευρων επιδράσεών τους.

Μέθοδος

Πραγματοποιείται απομόνωση ολικού γενωμικού DNA και ακολουθεί ανίχνευση των αλληλομόρφων του γονιδίου TPMT με την εφαρμογή της αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης (PCR) σε συνδυασμό με την τεχνική του ανάστροφου υβριδισμού (Strip Assays).

Είδος δείγματος

Περιφερικό αίμα σε EDTA