Μοριακή ανίχνευση συγγενούς αμαύρωσης Leber- έλεγχος ελλείψεων/διπλασιασμών 4 γονιδίων (Leber congenital amaurosis, 4 gene deletion/duplication analysis)

Γενικές πληροφορίες

Η συγγενής αμαύρωση Leber είναι μια οφθαλμική διαταραχή που εμφανίζεται από τη γέννηση. Αυτή η πάθηση επηρεάζει κυρίως τον αμφιβληστροειδή, τον εξειδικευμένο ιστό στο πίσω μέρος του οφθαλμού που ανιχνεύει το φως και το χρώμα. Τα πάσχοντα άτομα έχουν συνήθως σοβαρή διαταραχή της όρασης από τη γέννηση ή λίγο μετά, η οποία μπορεί να επιδεινωθεί με την πάροδο του χρόνου.

Η συγγενής αμαύρωση Leber σχετίζεται επίσης με άλλα προβλήματα όρασης, όπως αυξημένη ευαισθησία στο φως (φωτοφοβία), ακούσιες κινήσεις των οφθαλμών (νυσταγμός) και υπερμετρωπία. Οι κόρες, οι οποίες συνήθως διαστέλλονται και συστέλλονται ως απόκριση στην ποσότητα του φωτός που εισέρχεται στον οφθαλμό, δεν αντιδρούν κανονικά στο φως. Αντίθετα, διαστέλλονται και συστέλλονται πιο αργά από το κανονικό ή μπορεί να μην ανταποκρίνονται καθόλου στο φως. Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, έχει αναφερθεί καθυστερημένη ανάπτυξη και διανοητική αναπηρία σε άτομα με χαρακτηριστικά συγγενούς αμαύρωσης Leber.

Η συγγενής αμαύρωση Leber εμφανίζεται σε 2 έως 3 ανά 100.000 νεογνά. Είναι μια από τις πιο κοινές αιτίες τύφλωσης στα παιδιά.

Η συγγενής αμαύρωση Leber μπορεί να προκύψει από παραλλαγές σε τουλάχιστον 20 γονίδια, τα οποία είναι όλα απαραίτητα για τη λειτουργία του αμφιβληστροειδούς και τη φυσιολογική όραση. Αυτά τα γονίδια παίζουν διάφορους ρόλους στην ανάπτυξη και τη λειτουργία του αμφιβληστροειδούς. Για παράδειγμα, ορισμένα από τα γονίδια που σχετίζονται με αυτή τη διαταραχή είναι απαραίτητα για την κανονική ανάπτυξη κυττάρων που ανιχνεύουν το φως (φωτοϋποδοχείς). Άλλα γονίδια εμπλέκονται στη φωτομετατροπή, τη διαδικασία με την οποία το φως που εισέρχεται στον οφθαλμό μετατρέπεται σε ηλεκτρικό σήμα που μεταδίδεται στον εγκέφαλο.

Παραλλαγές σε οποιοδήποτε από τα γονίδια που σχετίζονται με τη συγγενή αμαύρωση Leber διαταράσσουν την ανάπτυξη και τη λειτουργία του αμφιβληστροειδούς, με αποτέλεσμα την πρώιμη απώλεια όρασης. Οι παραλλαγές στα γονίδια CEP290, CRB1, GUCY2D και RPE65 είναι οι πιο κοινές αιτίες της συγγενούς αμαύρωσης Leber, ενώ οι παραλλαγές στα άλλα γονίδια γενικά αντιπροσωπεύουν μικρότερο ποσοστό περιπτώσεων.

Η συγγενής αμαύρωση Leber έχει συνήθως ένα αυτοσωμικό υπολειπόμενο πρότυπο κληρονομικότητας. Όταν η συγγενής αμαύρωση Leber προκαλείται από παραλλαγές στα γονίδια CRX ή IMPDH1, η διαταραχή κληρονομείται με αυτοσωμικό επικρατή τρόπο. Άλλες περιπτώσεις μπορεί να προκύψουν από νέες παραλλαγές και εμφανίζονται σε άτομα χωρίς ιστορικό της διαταραχής στην οικογένειά τους.

Μέθοδος

Πραγματοποιείται απομόνωση ολικού γενωμικού DNA και εφαρμόζεται η μέθοδος MLPA για τον εντοπισμό γενετικών αναδιατάξεων (ελλείψεων, διπλασιασμών).

Είδος δείγματος

Περιφερικό αίμα σε EDTA