Μοριακή ανίχνευση συνδρόμου Prader Willi/Angelman (Prader Willi/Angelman syndrome)

Γενικές πληροφορίες

Το Σύνδρομο Angelman είναι νευρολογική γενετική διαταραχή με συχνότητα 1:20.000 γεννήσεις. Τα τυπικά χαρακτηριστικά που εμφανίζει η πλειοψηφία των ασθενών περιλαμβάνουν σοβαρή αναπτυξιακή και νοητική καθυστέρηση, διαταραχές λόγου, κινητικά προβλήματα ή προβλήματα ισορροπίας, μικροκεφαλία και σπασμούς. Το σύνδρομο δεν ανιχνεύεται ώσπου να παρατηρηθεί καθυστέρηση στην ανάπτυξη, περίπου στην ηλικία των 6 έως 12 μηνών. Οι κρίσεις συχνά αρχίζουν στην ηλικία των 2 – 3 ετών. Τα άτομα με σύνδρομο Angelman έχουν κανονική διάρκεια ζωής.

Το Σύνδρομο Prader-Willi είναι μια πολυσυστηματική διαταραχή που οφείλεται σε δυσλειτουργία του υποθαλάμου. Αποτελεί τη συχνότερη γενετική αιτία παχυσαρκίας. Εμφανίζεται με συχνότητα 1:10.000-15.000 γεννήσεις. Βασικό χαρακτηριστικό του συνδρόμου Prader-Willi είναι η υποτονία στη νεογνική ηλικία που προκαλεί διαταραχές στη σίτιση και την πρόσληψη βάρους.

Για την εμφάνιση των συνδρόμων Prader-Willi και Angelman ευθύνονται (σε ποσοστό >98%) γονιδιακές ελλείψεις στη θέση 15q11.2-q12 και η κατάσταση μεθυλίωσης της θέσης SNRPN. Ο προσδιορισμός της γονεϊκής προέλευσης (μονογονεϊκή δισωμία- uniparental disomy – UPD, μητρική ή πατρική) καθορίζει την εκτίμηση του αποτελέσματος, καθώς η μητρική μονογονεϊκή δισωμία (matUPD) είναι γνωστό ότι οδηγεί στην εκδήλωση του συνδρόμου Prader-Willi, ενώ η πατρική μονογονεϊκή δισωμία (patUPD) είναι γνωστό ότι οδηγεί στην εκδήλωση του συνδρόμου Angelman.

Μέθοδος

Πραγματοποιείται απομόνωση ολικού γενωμικού DNA και ακολουθεί εφαρμογή της μεθόδου MLPA. Επίσης ελέγχεται η κατάσταση μεθυλίωσης της θέσης SNRPN και γίνεται προσδιορισμός της γονεϊκής προέλευσης. Με βάση τα αποτελέσματα, γίνεται εκτίμηση του κινδύνου ο εξεταζόμενος να πάσχει από το σύνδρομο Prader-Willi / Angelman. Η μέθοδος καλύπτει >99% των περιπτώσεων συνδρόμου Prader-Willi και ~80% των περιπτώσεων  συνδρόμου Angelman.

Είδος δείγματος

Περιφερικό αίμα σε EDTA